Μην πάει ο νους σας... Δε συμβαίνει τίποτα το πολιτικά τραγικό ή κάτι τέτοιο... Η επανάσταση γίνεται σπίτι μας... Με δυο παιδιά που κατα βάθος θέλουν και δε θέλουν να πάνε "χολείο" ... Με κάτι κρυώματα που εξελισσονται σε λαρυγγο-τραχειο- βρογχ- ίτιδες... Με το θερμόμετρο να έχει γίνει η προέκταση του χεριού μου και το μπουκαλάκι της αντιβίωσης να μου μιλάει στον ενικό... Με κάτι παρακάλια για να ξυπνήσουνε, όταν δεν είναι άρρωστα, να πάμε στο σχολείο και τελικά αυτό να επιτυγχάνεται πάντα μα πάντα την τελευταία στιγμή πριν κλείσουν οι πόρτες... Με το "κρυώνω" να διαδέχεται το "δεν μπορώ βρε μαμά, έσκασα"... Με τα του σπιτιού να τρέχουν σε καθημερινή βάση και τις απαιτήσεις πανταχόθεν να αυξάνονται... Ε, δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος να τα παίξει που λέμε.... Μόνη διέξοδος... τι, το καταλάβατε?, Ελατε καλέ τώρα, μα πώς το μαντέψατε?... Η ραπτομηχανούλα μου... Εκείνη εκεί, καλά κρατεί... Τι κι αν δεν τις φέρομαι και πολύ τρυφερά ως ανίδεη και ατσούμπαλη? Τι κι αν την παιδεύω μεταμεσονυκτίως και σε ώρες παράλογες? Τι κι αν βγάζω πάνω της το άχτι μου, η κακομοίρα, κιχ δεν έχει βγάλει...Τουναντίον, έβγαλε αυτά τούτες τις τελευταίες μέρες!!! για δείτε...
Κατ'αρχήν για τούτο το εγχείρημα πρέπει να ευχαριστήσω την Ευγενία από τα Κορίτσια για Σπίτι , γιατί με τις δικές της καταπληκικές τρίλιζες με ξεσήκωσε να φτιάξω κάτι παιχνιδένιο που είχα δει εδώ και πολύ καιρό και διαρκώς το ανέβαλλα!! και να λοιπόν η δική μου εκδοχή για το ΜΕΜΟ... το παιχνίδι μνήμης που απλά ψάχνεις να βρεις τα ζευγαράκια... για ηλικίες από 3 μέχρι 103 και βάλε... για τα ήσυχα μεσημέρια που δε θες να ξυπνήσει ο μπαμπάς...
Έπειτα, επειδή σκεφτόμουν ότι έχω καιρό να φτιάξω κάτι για το σπιτάκι μας, μου έδωσα το ελεύθερο να .."χαλάσω" ένα ύφασμα που κρατούσαμε για κάτι καλύμματα από τότε που γνώρισα τον άντρα μου... και που ακόμα και τωρα σχεδόν 7,5 χρόνια μετά δεν είχαμε χρησιμοποιήσει... Το αποτέλεσμα είναι αυτά τα love cushions που βλέπετε, και που κι εγώ τα έβλεπα πολύ καιρό και τα φανταζόμουν στο δικό μας σπίτι...
και εδώ η αφαιρούμενη καρφιτσούλα που πρόσθεσα για την τσαχπινιά βρε παιδάκι μου!!
Κατ'αρχήν για τούτο το εγχείρημα πρέπει να ευχαριστήσω την Ευγενία από τα Κορίτσια για Σπίτι , γιατί με τις δικές της καταπληκικές τρίλιζες με ξεσήκωσε να φτιάξω κάτι παιχνιδένιο που είχα δει εδώ και πολύ καιρό και διαρκώς το ανέβαλλα!! και να λοιπόν η δική μου εκδοχή για το ΜΕΜΟ... το παιχνίδι μνήμης που απλά ψάχνεις να βρεις τα ζευγαράκια... για ηλικίες από 3 μέχρι 103 και βάλε... για τα ήσυχα μεσημέρια που δε θες να ξυπνήσει ο μπαμπάς...
Έπειτα, επειδή σκεφτόμουν ότι έχω καιρό να φτιάξω κάτι για το σπιτάκι μας, μου έδωσα το ελεύθερο να .."χαλάσω" ένα ύφασμα που κρατούσαμε για κάτι καλύμματα από τότε που γνώρισα τον άντρα μου... και που ακόμα και τωρα σχεδόν 7,5 χρόνια μετά δεν είχαμε χρησιμοποιήσει... Το αποτέλεσμα είναι αυτά τα love cushions που βλέπετε, και που κι εγώ τα έβλεπα πολύ καιρό και τα φανταζόμουν στο δικό μας σπίτι...
Τέλος , η μαμά Ράνια ξαναχτύπησε!!! και ζήτησε τσάντα - τύπου σακούλι σε γκρί ποντικί και με παγιέτα!!!Βεβαίως /βεβαίως και προσπάθησα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες γιατί είναι η μαμά μιας πολύ καλής μου φίλης!!!
και εδώ η αφαιρούμενη καρφιτσούλα που πρόσθεσα για την τσαχπινιά βρε παιδάκι μου!!
Αυτά μέχρι στιγμής... όταν ο οίστρος ο δημιουργικός συναντήσει ξανά τα επαναστατικά μου απωθημένα θα σας έχω και νεότερα...
Σας φιλώ πολύ
Κατερίνα Τσε- Γκε Βάρα!!!
Η επανάσταση είχε εξαιρετικά αποτελέσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ολα πολύ έξυπνα. Ξεχωρίζω τα μαξιλάρια.
Φιλιά
Αχ σε καταλαβαίνω κι εμείς αρρωστες για δευτερη φορά μεσα στο μήνα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια όλα για άλλη μια φορά ,η τσαχπινιά πανέμορφη!
Φιλάκια και περαστικά!
Χαχα!!! Αν είναι τα πιτσιρίκια σου και οι αρρώστειες να βγάζουν τέτοια δουλειά, χαλάλι τους!!! Το παιχνίδι αυτό μου αρέσει πολύ και τις προάλλες πήγα και το ξέθαψα από τα παιδικά μου παιχνίδια για το έχω σε πρώτη ζήτηση! Τα μαξιλάρια είναι ότι πρέπει για φθινοπωρινή ανανέωση του δωματιού! Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ πώς προλαβαίνεις??????Τέλεια όλα!Κι εγώ τελευταία τα έχω ψιλοπαίξει...γυρίζω αργά(21:00) σπίτι,την βλέπω να με κοιτάει(η ραπτομηχανή μου ντε)την κοιτάω,της λέω "μαγειρεύω,τρώω,κάνω μπάνιο και σου'ρχομαι".Αλλά με τούτα και μ'εκείνα πάει η ώρα 02:00,εγώ είμαι πτώμα και της δίνω ραντεβού για την επόμενη μέρα....υποσχέσεις που δεν θα κρατήσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά!
μετα απ'του χριστου τα παθη, μπορεις και καθεσαι και ραβεις; και μαλιστα μικρα μικρα τετραγωνακια.....πω πω! χαρα στα κουραγια σου!ολα σου ειναι υπεροχα, ειδικα η τσαντα,,,,μουρλια!κοιτα να ξεκουραστεις λιγο μην ακολουθησεις τα παιδια σου στο κρεβατι του πονου!περαστικα σας με φιλια πεταχτα, μην με κολλησετε (!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουκλί μου,δε σε πτοούν οι δυσκολίες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου!
Αυτό θα πει δύναμη ψυχής crafter!!!!!
Οι δημιουργίες πανέμορφες!!!!
Φιλιά πολλά και γρήγορα περαστικά οικογενειακώς!!!!
Τα μαξιλαράκια σου είναι υπέροχα, έχω να σου πω, πολύ μου άρεσαν και μου έβαλαν και ιδέες! Το δε παιχνίδι μνήμης, κλασικό και αγαπημένο (για να μη σου πω πλέον με τόσα που έχουμε στο κεφάλι μας και δε θυμόμαστε ούτε τα βασικά, είναι και απαραίτητο)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι πολύ εκνευριστικό, που δεν υπάρχει ένας παραγωγικός σταθερός ρυθμός στο ράψιμο, και τη μία κάνεις ένα μήνα να ακουμπήσεις τη ραπτομηχανή, και την άλλη σε μία εβδομάδα κάνεις όσα δεν έκανες τον προηγούμενο μήνα (η εκδίκηση της ραπτομηχανής πρέπει να λέγεται αυτό);;
Φιλιά, καλή Κυριακή!
Πέρνα από το σπιτάκι μου κάτι σε περιμένει. Καλό βράδυ Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχρονια πολλα Κατερινακι μου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και ευτυχισμένα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρίσκω, Κατερίνα (μέσω του Κυκλάμινου) και πολλές ευχές για την εορτή σου!!! Να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου, πάντα με υγεία!!! Θα χαρώ να σε δώ κι από το δικό μου σπιτάκι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε βρηκα κ καλη χρονια να εχεις με υγεια ευτυχια κ πολλες δημιουργιες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή